POZNAŃ CENTRUM
POZNAŃ CENTRUM
Najważniejszą atrakcją Poznania i Starego Rynku jest oczywiście Ratusz Poznański. Ten wspaniały zabytek renesansu wzniesiono w latach 1550 – 60 na miejscu istniejącej tu prawdopodobnie od początków XIII wieku gotyckiej siedziby władz miejskich. Głównym architektem budowy był Giovanni Battista di Quadro, któremu zawdzięczamy czystość formy, arkadową loggię i wspaniałe wnętrza.
Niewątpliwą atrakcję stanowi zegar, a właściwie osobliwy pokaz trykających się koziołków, który odbywa się codziennie w samo południe. Autorem zegara i zabawnego mechanizmu jest Bartłomiej Wolff, który skonstruował je w 1551 roku.
Międzynarodowe Targi Poznańskie
Pomysł utworzenia Targów w Poznaniu narodził się w 1917 roku podczas zjazdu kupców z terenu Wielkopolski i Pomorza. Pierwsze Targi Poznańskie odbyły się w terminie 28 maja – 5 czerwca 1921 roku. Zdobywając doświadczenie i znaczenie techniczne i logistyczne Poznań podjął się organizacji Powszechnej Wystawy Krajowej, prezentującej dziesięcioletni dorobek Polski, która po 123 latach odzyskała niepodległość. Odbudowane po zniszczeniach wojennych pawilony i hale już w 1946 roku przyjęły pierwszych gości. W PRL Międzynarodowe Targi Poznańskie były swoistą enklawą wolności obywatelskiej i gospodarczej oraz jedyną okazją na obejrzenie nowych technologii czy wymianę doświadczeń i opinii z zagranicznymi kontrahentami. Tereny targowe, położone w centrum miasta, zajmują powierzchnię około 150000 m2.
Stary Browar wpisał się w mapę Poznania jako miejsce niezwykłe, łączące w niespotykanej do tej pory skali i jakości życie handlowe z kulturalnym oraz architekturę ze sztuką. Powstał on na bazie Browaru Hungera, zbudowanego w tym miejscu około 1890 roku. W czasie wojny zabudowania browaru posłużyły jako schrony i bunkry. Budowę centrum handlu, sztuki i biznesu rozpoczęto w 2002 roku i oddawano do użytku etapami do 2007 roku.
Centrum Sportu i Rekreacji na Malcie
Jezioro Maltańskie jest sztucznym zbiornikiem utworzonym w 1952 roku w wyniku spiętrzenia wód rzeki Cybiny. Zajmuje ono powierzchnię około 67 hektarów. W najszerszym miejscu mierzy 460 metrów, zaś jego długość wynosi 2,2 km. Tereny wokół jeziora stanowią doskonałą bazę rekreacyjną. W miejscu tym powstało Centrum Sportu i Rekreacji Malta Ski, hotel, wiele punktów gastronomicznych, pole golfowe oraz infrastruktura służąca do uprawiania sportów wodnych.
Katedra Poznańska była pierwszym kościołem i pierwszą katedrą w Polsce, ufundowaną około 968 roku. W kryptach kościelnych można oglądać zabezpieczone fundamenty oraz krypty grobowe, będące miejscami pochówku Mieszka I i Bolesława Chrobrego. Wielokrotnie przebudowywana, ostatnio po II wojnie światowej, kiedy pocisk artyleryjski obrócił ją w gruzy, niszcząc w około 70% i odsłaniając jednocześnie gotyckie elementy pochodzące z XV wieku. Dzięki temu Katedra została regotyzowana. Do najwspanialszych zabytków należą złocony ołtarz (poliptyk) NMP, będący dziełem mistrzów wrocławskich z Góry Śląskiej oraz Złota Kaplica z sarkofagami Mieszka I i Bolesława Chrobrego, ufundowana przez Edwarda Raczyńskiego w 1836 roku.
Pokryta patyną fasada Muzeum Narodowego Galeria Malarstwa i Rzeźby połączona z kontrastującą nowszą częścią oddana do użytku w 2001 roku przyciąga wzrok z każdego miejsca Placu Wolności. Historia Muzeum sięga 1894 roku, w którym powołano Muzeum Prowincji Poznańskiej. W 1902 roku muzeum otrzymało imię cesarza Fryderyka III, a jego zbiory przeniesiono w 1904 roku do dzisiejszej monumentalnej siedziby, powstałej w latach 1900 – 1903. W 1919 roku, po odzyskaniu niepodległości, przemianowano je na Muzeum Wielkopolskie tworząc pierwsze publiczne muzeum w Polsce. Od 1950 roku muzeum nosi nazwę Muzeum Narodowego. Zbiory Muzeum liczą 332 844 eksponatów, pogrupowanych chronologicznie od starożytności do współczesności.
Jest jedno z najstarszych (rok założenia: 1857) i największych muzeów archeologicznych w Polsce. Można w nim obejrzeć wystawy stałe, poświęcone pradziejom Wielkopolski, początkom państwa polskiego, starożytnemu Egiptowi, archeologii Sudanu. Muzeum posiada bogatą ofertę dla dzieci, młodzieży i dorosłych, dla amatorów i profesjonalistów: lekcje muzealne, imprezy, konferencje naukowe. Muzeum Archeologiczne oferuje dostęp do baz danych, prezentacji multimedialnych, bibliotekę cyfrową itp.
Wspaniale prezentująca się fasada kościoła farnego zamykająca ulicę Świętosławką jest jedynie preludium do piękna, jakie można znaleźć wewnątrz kościoła. Pełne przepychu barokowe wnętrza z bogato zdobionymi ołtarzami, monumentalnymi kolumnami, kolorową ornamentyką, sztukaterią i licznymi freskami zachwycą z pewnością każdego. Ten najbogatszy w formie styl architektury podziwiać można dzięki pracy kilku architektów, między innymi Pompeo Ferrariego, wznoszących i przebudowujących świątynię od 1651 do 1701 roku. Fundatorami kościoła byli Jezuici.
Makieta dawnego Poznania to niecodzienna atrakcja turystyczna, dzięki której można cofnąć się w czasie o tysiąc lat, do czasów pierwszych Piastów. Półgodzinny pokaz opatrzony światłem, dźwiękiem i komentarzem lektora wykorzystuje blisko 2300 miniaturowych obiektów i 1200 drzew. Makieta zajmuje 50 m2, wykonana jest w skali 1:150 i wiernie przedstawia dany Poznań, jego życie codzienne oraz historię rozwoju miasta.
Na Placu Adama Mickiewicza uwagę zwracają dwa pomniki – Poznańskiego Czerwca 1956 oraz Adama Mickiewicza. Pomnik Adama Mickiewicza (1798-1855) postawiono w tym miejscu po II wojnie światowej, jednakże historia pomnika Wieszcza sięga 1859 roku, kiedy to w ogrodach przy kościele Św. Marcina została postawiona nieistniejąca dziś rzeźba autorstwa Władysława Oleszczyńskiego. Kolejny pomnik upamiętnia ofiary Poznańskiego Czerwca 1956 roku. Został on odsłonięty 28 czerwca 1981 roku, dokładnie 25 lat po tragicznych wydarzeniach. Historia budowy tego monumentu jest wyjątkowa, albowiem bez determinacji robotników i chwilowej euforii, jaką wywołało powstanie NSZZ "Solidarność” pomnik upamiętniający ofiary władzy komunistycznej nie powstałby ani w Poznaniu, ani w żadnym innym mieście w Polsce.
Zamek Cesarski - Centrum Kultury Zamek
Przeciwległą stronę Placu Mickiewicza zdominował Zamek Cesarski, wybudowany w latach 1905 – 1910, jako główny element tzw. Dzielnicy Zamkowej, powstającej decyzją cesarza Wilhelma II w tej części miasta. Oficjalne otwarcie Zamku miało miejsce 21 sierpnia 1910 roku, w obecności samego cesarza Wilhelma II. W czasie II wojny światowej zamek przebudowano tak, aby pełnił funkcję rezydencji Hitlera. Obecnie mieści się tu Centrum Kultury Zamek i kilka innych instytucji kulturalnych.
Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu
Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki, historycznie nazwany Sceną pod Pegazem, powstał w niespełna dwa lata i służy publiczności od 1910 roku. Od 1919 roku mieści się w nim Polski Teatr Operowy, który łączy dziedzictwo sceny polskiej i niemieckiej przyciągając melomanów z Polski i Europy. Po zakończeniu II wojny światowej Teatr jako pierwszy w powojennej Polsce wystawił przedstawienie operowe, wybierając na premierę „Krakowiaków i Górali” Karola Kurpińskiego. Dziś występują tu światowej sławy soliści, a Opera współpracuje ze znakomitymi teatrami europejskimi tworząc dzieła uznane na całym świecie.
Obecny wizerunek Placu Wolności jest przykładem udanych inwestycji przywracających ulice i place Poznania do dawnej świetności. W tym przypadku dzięki remontowi miasto zyskało nie tylko pięknie wyglądający plac, ale również tak potrzebny każdej metropolii centralnie zlokalizowany parking. Sam plac wykorzystywany jest jako doskonałe miejsce przeróżnych imprez oraz uroczystości. Jest to także popularne miejsce spotkań i spacerów.
Pomnik Powstańców Wielkopolskich
Pomnik znajduje się na skrzyżowaniu ul. Królowej Jadwigi oraz ul. Wierzbięcice, upamiętnia powstanie wielkopolskie, które wybuchło 27 XII 1918. W trakcie powstania mieszkańcy Wielkopolski odbili z rąk niemieckich znaczną część regionu, dzięki czemu Wielkopolska weszła w skład tworzonego państwa polskiego.
Poznań jest jedynym miastem w Polsce, który posiada dwa funkcjonujące ogrody zoologiczne. Stare ZOO zostało otwarte w 1871 roku, natomiast nowe ZOO powstało w 1974 roku. Jest ono rozbudowywane i upiększane aż do dnia dzisiejszego. Spacer po tym ogromnym parku (117 ha) w słoneczny i ciepły dzień z pewnością można zaliczyć do bardzo przyjemnego zajęcia.
Zalążkiem dzisiejszego ogrodu był Szkolny Ogród Botaniczny, który powstał w latach 1922-1925 z inicjatywy profesora Uniwersytetu Poznańskiego Rudolfa Boettnera. Boettner został również pierwszym dyrektorem placówki (od 1923 ogrodem kierował prof. Adam Wodziczko). Zajmujący ok. 6 ha ogród powstał w wyniku umowy między poznańskim magistratem a Kuratorium Okręgu Szkolnego Poznańskiego, które pozostawały właścicielami ogrodu aż do wybuchu II wojny światowej. Już wówczas pełnił on zarówno funkcję ogrodu publicznego, jak i placówki oświatowej. Odbywały się tam lekcje botaniki i inne zajęcia praktyczne. W najstarszej części znajdują się dzisiejsze działy biologii i systematyki roślin oraz masowej uprawy na potrzeby szkolne.
Palmiarnia Poznańska jest największym tego typu obiektem w Polsce. Pierwsza palmiarnia o łącznej powierzchni ekspozycyjnej 534 m2 powstała w latach 1910 – 1911. W latach 1928 – 29 powtaje trzykrotnie większy obiekt o powierzchni 1694 m2. Niestety, stan obiektu systematycznie pogarszał się i wynikła stąd konieczność przeprowadzenia remontu. Odnowiony obiekt oddano do użytku 1 października 1992 roku. Dzisiejsza Palmiarnia zajmuje powierzchnię 4600 m2. Składa się z dziewięciu pawilonów wystawienniczych i osobnego pawilonu z akwariami.
Wielkopolski Park Narodowy utworzono w 1957 roku. Obecnie zajmuje on powierzchnię 14 840 ha. Ze względu na niewielką odległość od Poznania, a przede wszystkim na walory przyrodnicze i krajobrazowe park odwiedzany jest przez ponad milion turystów. Wytyczono tu pięć szlaków o łącznej długości blisko 90 kilometrów. Teren ukształtowało zlodowacenie bałtyckie, które pozostawiło po sobie liczne rynnowe jeziora oraz pagórki i wzniesienia.
Katedra Gnieźnieńska została zbudowana około 966 roku. W podziemiach obecnej katedry zachowały się relikty świątyń powstałych w X i XI w. w formach przedromańskich. W 992 r. złożono w świątyni zwłoki Dobrawy, później znalazły się doczesne szczątki Św. Wojciecha. W 1000 r. pierwszym arcybiskupem gnieźnieńskim został Gaudenty, brat Św. Wojciecha. Po 1018 roku wzniesiono trójnawową bazylikę zburzoną przez Brzetysława I czeskiego. Brzetysław wywiózł z Gniezna m. in. relikwie św. Wojciecha. Około 1064 r. odbudowano romańską katedrę. Kilkukrotnie odbudowywana po pożarach przybrała obecną postać po regotyzacji w latach 1945 - 61. Katedra gnieźnieńska była miejscem koronacji pięciu królów Polski, a od 1418 r. do 1992 arcybiskupom gnieźnieńskim przysługiwała godność Prymasa Polski. Katedra jest obecnie budowlą gotycką, trójnawową z ambitem, otoczoną wieńcem kaplic. Ozdobą budowli są dwie potężne wieże nakryte barokowymi hełmami. Przy wieży południowej znajduje się dawniejsze główne wejście, w którym eksponowane są sławne Drzwi Gnieźnieńskie, jeden z ważniejszych zabytków plastyki romańskiej w Europie.
Pierwszą budowlę wzniesiono około 1430 roku na otoczonej fosą wyspie. Do 1592 roku stanowiła ona siedzibę możnego rodu Górków, przechodząc w kolejnych latach w ręce różnych rodów magnackich. W 1676 właścicielami zamku stali się Działyńscy, którzy przebudowali zamek do obecnej formy gotyku angielskiego. Ostatnim właścicielem był Władysław Zamoyski, który w 1924 roku przekazał testamentem majątek Kórnicki narodowi polskiemu.
Główną atrakcję Rogalina stanowi barokowo – klasycystyczny pałac Raczyńskich, pochodzący z XVIII wieku. Został on zbudowany przez Kazimierza Raczyńskiego i stanowił rezydencję rodu Raczyńskich aż do 1939 roku. Pałac otoczony jest rozległym parkiem z ogrodem francuskim i wspaniałymi pejzażami starorzecza Warty. Na terenie parku warto zwrócić uwagę na trzy wiekowe dęby: Lech (obwód 6,35 m), Czech (obwód 7,26 m) i Rus (obwód 9,26 m).
W Puszczykowie mieści się muzeum Arkadego Fiedlera, znanego podróżnika i pisarza. Arkady Fiedler (1894 – 1985) debiutował w 1917 roku. W 1926 roku opublikował pierwszy reportaż z dominujących jego późniejsze życie podróży. W swoim 90-letnim życiu odbył 30 wypraw i podróży, z których większość opisał w książkach, przetłumaczonych na 23 języki i wydanych w blisko 10 milionowym nakładzie. Najbardziej znaną książką Fiedlera jest opisujący bohaterstwo polskich lotników walczących o Wielką Brytanię „Dywizjon 303”.